Halong Bay

Om 7 uur moesten de koffers klaar staan voor de hotelboys om ze naar de bus te brengen. Wij waren als eerste bij het ontbijtbuffet zodat we de wachtrijen voor waren.

Om 8 uur reden we weg. Er was een nieuwe weg aangelegd wat de reistijd bekortte tot 2 uur naar Halong Bay Island. Daar was de vertrekplaats van de 2-daagse cruise in de baai. Onderweg maakten we nog een plasstop waarbij we tevens een parelkwekerij bezochten. Een vakkundige goed verstaanbare uitleg gaf inzicht in deze luxe industrie.

Rond 12 uur scheepten we in bij de Emeraude, een oud Frans schip met 3 dekken voor ongeveer 60 passagiers. Het programma dat we kregen voor deze 2 dagen was uitgebreid en uitdagend. De rode draad was eten, veel eten.

Halong bay is een beroemde baai door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed, één van de 7 nieuwe. In de golf van Tonkin liggen hier ongeveer 1900 grotere en kleinere eilanden. Zij vormen een spectaculair zeegezicht. De baai van de naar beneden komende draak; Vinh Ha Long aldus de Vietnamees. De eilanden van kalksteen zijn dichtbegroeid met struikgewassen. Ze worden ook van Karstformaties genoemd. Door de werking van de zee ontstonden diepe spleten en grotten van wel 100 meter hoog.

De rode draad was eten, veel eten. Na een welkomstdrankje kregen we een introductie van Ann, de hoofdpurser. Daarna kregen we een lunchbuffet aangeboden. Hier moest je echt keuzes maken om niet straks bij te hoeven betalen voor de terugvlucht, in verband met extra gewicht. Vervolgens stond een wandeling door een van de grotten op deze eilanden op het programma. Hang Sung Sot is de naam. 187 meter boven zeeniveau betreed je de grot na een 90 treden trap. Dan 3 kamers (zalen) die in schoonheid toenemen. Indrukwekkende druipstenen en pegels zijn mooi uitgelicht. Deze wandeling had ik even onderschat.

De warmte en een tekort aan conditie brak me al na 60 treden op. Omkeren weet ik niet hoe dat moet, dus zwoegend bereikte ik de top. Mijn kwaaltjes braken me danig op, gebrek aan water en het verlies ervan deden mijn gevoel van welzijn drastisch verminderen. De vaak trillende benen waren soms reden om een flinke buiteling te maken. In de eerste ruimte stond een gesteente wat leek op een enorme fallus die verlicht werd door een roze schijnwerper.  Ik vond er echt geen bal aan  ;-)   Hij is wel het symbool van de vruchtbaarheid. Nu nog 45 minuten ligt klimmende en dalend paden....…en tenslotte weer 90 treden naar beneden. De support uit de groep was hartverwarmend. Water, ondersteuning, mentaal en fysiek. Geweldig. Ik overdrijf (niks). Dat is beter voor het verhaal, Jan.

Met de tender werden we teruggebracht naar het moederschip waar de bemanning met koele handdoekjes ons opwachtten. Wat een vakantiegevoel !!

Op het zonnedek werden toen Franse pannenkoekjes gepresenteerd. Heerlijk…met een drankje erbij. Bij de volgende ankerstop kon je kajakken of e.en drijvende parelkwekerij bezoeken. Dat sloeg ik even over en genoot van de rust en het uitzicht.

Aansluitend het Happy Hour. 2 drankjes voor de prijs van 1. De groep Engelsen stonden vóór aan. Een wijntje van omgerekend 4 euro werd 2 euro. Tijd om het alcoholgehalte wat op te vijzelen. Dit alles op het overdekte zonnedek waar een constant verkwikkend windje waait.

Hierna kregen we een snel-cursus "vegetable rolls" maken. Een gerechtje dat hier veel gegeten wordt. J kan er ook garnalen in doen, dan heten het Shrimp Rolls. Alweer eten…….even niet, mensen. De spontaan aangewezen vrijwillige cursisten genoten. Aansluitend kwam men ook even nog langs met andere heerlijke hapjes.

Tegen 7 uur konden we voor het diner aanschuiven. Er was weer genoeg….....teveel zelfs.

Het vissen op inktvis, waarvoor we een vistuigje kregen of het kijken naar een filmvoorstelling in de open lucht, King Kong, hebben we maar overgeslagen. Wat administratie nog en een lekkere douche vormde een mooi einde van deze weer bijzondere dag.

Ik zou nog drie keer zóveel kunnen vertellen over deze ervaringen. Om het niet té saai te laten worden, hou ik het hierbij.